چارخونه خیلی خوبه چون یادمون میاره که چقدر بی فکریم و چقدر بلد نیستیم عقلمون رو به کار بندازیم. تا حالا فکر کردید یعنی نشستید حساب کنید که چند قسمت از این سریال با سوژه اخراج آقا منصور ساخته شده؟ چند قسمت (به قول یه نفر) با لوس بازی های ازدواج و تقریبا در تمام قسمت ها مهمترین عنصر پیش برنده ماجرای فیلم دروغه؟ و شخصیت های جذاب سریال یا حیله گرند و یا دروغگو. تا حالا دقت کردید که در چند قسمت به صورت کلیشه ای و شاید به سفارش بعضی ها دولت محترم رو مسخره کردند؟ رفتارهای اداری رو دقت کردید که چقدر یکنواخت و تکراریه؟ یعنی یکی دو عنصر رو در 120 قسمت تکرار میکنند و به خوردمون میدن؟
کار این بنده های خدا شبیه اینه که چند نفر هر شب بشینن دور هم و هی جوک تکراری تعریف کنند و من و شما و همه بشینیم پاش ببینیم و بخندیم و تازه کلی هم برای هم تعریف کنیم و تیکه کلامهاشونو تقلید کنیم. تا حالا به فکرتون رسیده که هزینه این سریال که از جیب من و شما و اون پیرزنه که در دورترین روستاهای صعب العبور امکانات و حتی تغذیه کافی نداره خرج میشه، چقدره؟
واقعا جای تشکر نداره؟ این دوستان بازیگر و تهیه کننده و کارگردان و عوامل به خاطر پول که نیست، فقط به خاطر دل و من و شما و برای اینکه یادمون بیندازن که این مخ مبارک چقدر آکبند مونده، هی برامون افه های یخ و تکراری رو آنتن میفرستند و ما هم هی کیف میکنیم و تکرار میکنیم و تقلید. از نقطه نظر روانشناسی این خودش معضل بزرگیه، ببینید این دست منه!
ته نوشت: این متن اصلا غلط ادبی نداره و اگه فکر میکنید غلط داره شما با هنر مخالفید و نمیتونید پیشرفت دیگران رو ببینید.
تهتر نوشت(بر وزن یخ در بهشت): به نظر شما دیگه به تهاجم فرهنگی نیازی هست؟ صدا و سیمای ما که باید دست مردم رو بگیره و خندون یا گریون (کی با خنده مخالفه ؟) سطح معرفتی و علمیشون رو ارتقا بده، چطور وقت و انرژی و سرمایه و فرصتها رو دود میکنه؟ من اگر به جای گرگ بوش بودم یکم از اون دلارهای تقلبی رو میفرستادم برای تهیه کننده همین سریال و مطمئن میشدم که پولهای شبیخون رو دور نریختم!
